İSLÂM’DA TEVEKKÜL
Sözlükte “Allah’a güvenmek” anlamında kullanılan tevekkül, “birine güvence verme, birine işini havale etme” anlamına da gelir. Birine güvenip dayanan kimseye “mütevekkil”, güvenilene “vekil” denir. Tevekkül ve aynı kökten türeyen çeşitli kelimeler, hadislerde de geçmektedir. Hz. Peygamber’in (s.a.s.), “Devemi bağladıktan sonra mı tevekkül edeyim, yoksa bağlamadan mı?” diye soran bir sahabeye, “Önce bağla, sonra tevekkül et” yolundaki cevabı (Tirmizi) tevekkülden önce…
yazının devamı...