Karabuz Çeşmesi
Karabuz Çeşmesi.
Ne tadını unutabilir bir defa içen ne taş çanakta ki suyun berraklığını . Bir de nağmelerini.
Gurbetden gelenleri o karşılar köye girmeden; yol üstünde. Ya da gurbete çıkanları o uğurlar.
Gurbetden gelenler daha evlerine varmadan şu çeşmeden bir su içeyim diye dururlar önünde; ister yaya olsun ister arabayla. Gurbete çıkanları da hakeza. Sanki o tad gurbet günlerinde hep damaklarında kalsın diye, bir su içerler;köyden çıkmadan.
Şöyle durup derin derin bir bakar köyden gurbete ayrılanlar ve ardından o hüzünlü cümle. “Bir daha ya nasip”. Bir çeşmeye bakar gözler bir yola. Neler geçer akıllardan destan olur aslında;gönüllerden geçenler. Hepimizin hikayesi ayrı da olsa benzer birbirine. Karabuzdan su içtik hepimiz.
Çeşme hüzünle akar, mahsun olur ,gözyaşı döker.Her gidenin ardından. Taki gözden uzaklaşana kadar. Her geleni sevinçle karşılar sevinçinden ağlar gibi. Gözleri ışıl ışıl parlar gibi. O güzel çanağına coşkuyla dolar su; çeşmenin gözünden. Heyacanla akar.
En özel misafire ikram eder gibi. Herkese aynı davranır Karabuz Çeşmesi , her misafiri özeldir.
Gurbetden gelenler köy kahvesinden, mahlleden üç beş ve ya tek tek karabuzdan bir su iceyim diye döner yola. Hep güler yüzle karşılar karabuz çeşmesi taki gurbete gidene kadar. O gün gelir. Gurbete yolu düşmeyen yoktur bizim köylerde.Ağlar gurbetçileri uğurlarken Karabuz Çeşmesi. Hüzün dolar gözlerine;nağmeler söyler içli içli.
Her gidenin yolunu bekler; vefalıdır Karabuz Çeşmesi .
Ne zaman yapıldı bilmez bir çok insan . Sanırım iki asır,o bizi bilir biz onu. Kavidir herkesle dostluğu. Unutulmazdir vefası.
Yüzbinlerce su içildi çanağından.
Kimbilir kimler abdest aldı suyundan.
Doğunca Karabuz Suyu ile yıkanıldı. Ölünce de onun suyuyla yıkandı bir cok insan.
Iftar saatine yakın buz gibi sular alındı;iftar sofralarına. Sahurlarda bereket oldu oruç tutanlara. Yemeğimiz ondan,çayımız ondan. Yayıklar yayılıp ayran yapıldı suyuyla yoğurtdan. Bir başka olurdu Karabuz suyuyla tereyağ yoğurttan.
Karabuz suyuyle demlenmis çaydan içmeyenler ,çay içtim demesinler.
Rahmetli Murat amcayı da rahmetle anarım.
Çayını bilmeyen yoktur bizim civarda. Güzel bir çay oldumu bir yerde Muratın çayına benzemiş denir hala.
Hatıralarla doludur Karabuz Çesmesi bizim Oğuz Köylüleri için. Türkelli, Resullü, Aruz ,Dolanlı.
Karabuzdan su içerken aslında sadece su içmeyiz. Zaman tunelinde hatıraları yaşarız. Çocuklugumuzu buluruz çeşmenin önünde oynarken.. Ya da toy gençliğimizi.
Babamızın annemizin gençliğini
Dedelerimizi ninelerimizi buluruz.
Çeşme başında su içerken. Güğüm doldururken. Hamur suyu alırken ,yemek suyu alırken. Çeşme başında ayak üstü komşularla, köylülerle,muhabbet ederken.
Ahirete göç eden büyüklerimizi görürüz. Komşularımıza rastlarız şimdi hayat da olmayan. Eşimizi dostumuzu, köylü komşu akrabalarımızı buluruz;çeşme başında. Şimdi dünya da olmasalarda. Onların hatırası gelir geçer zaman tünelinde. Biz çeşme başında su icip,gözlerimiz dalınca.
Karabuz Çeşmesi sadece akan bir çeşme değildir. Hatıralardır bize. Gurbettir. Sıladır. Hasrettir. Ayrılıktır. Buluşmadir.
Ah daha neler hatırlatır bize binlerce hatıra ne yazılır ne çizilir ama bir kaç dakika da hepsi zaman tünelinde karşılar bizi. Çeşme başında.
Aslında yalnız değildir Karabuz Çeşmesi 3 kardeşdirler. Birincisi Acakgillerin(Karacak) hayratı olan Acağın Karabuz. Ikincisi Çavusuğugillerin hayratı Çuvuşugilin Karabuz. Çavuşanaya da Allah sonsuz rahmet etsin. Cok iyi bir komsumuzdu.Üçüncüsü de Cinoluğu . Üçü de kardestir bu çeşmelerin .Allah bu çeşmeleri yaptıranlara sonsuz rahmet etsin. Ne güzel hayır.
Son yıllarda Karabuz Köprüsü üzerine yeni bir çeşme yapıp çanak koyan komşumuz Hasan abiden de Allah razı olsun. Yol üzerinde büyük bir ihtiyaca cevap veriyor. Geçmişlerine rahmet olsun.
Bizim Köylüler için hatıralarla doludur Karabuz Çeşmesi. Her sene hasretle bekleriz memlekete gidip suyundan içmeyi. Hasretle taş yanağından öpmeyi .
Not:Gil aile demektir.
Osman Budak
Hayrettin Karaman Kız İmam Hatip Lisesi Müdürü
[…] Karabuz Çeşmesi […]