Hafız Mehmet Yaşar Coşkun Biyografisi
Eylül 2015 sayısında Babam Yaşar hafız’a yer veren Beşikdüzü bölgesi gazete makalesini aynen yayınlıyorum.
HAFIZ MEHMET YAŞAR COŞKUN
(AMA-KÖR HAFIZ)
Trabzon büyükliman bölgesinde isminden çok söz edilen bir islam alimi;1933 yılında Beşikdüzü Resüllü köyünde doğdu.Doğuştan görme engelli olduğundan okullar yoluyla okur yazar olamadı.On yaş cıvarını geçince işitsel ve mantıksal algılama ve öğrenme yeteneğinin çok güçlü olduğu babası ve büyükbabası tarafından fark edildi.
Babası Hafız Halil İbrahim Coşkun ,büyükbabanın yoğun ilgi ve deteği ile kendisine hafızlık eğitimi vermeye başladı.Babasının aynı sosyal çevredeki hafız arkadaşları Hafız Hüseyin Demirci,Hafız Mehmet Demirci,Hafız Hasan Dadandı,Hafız Bektaş Bektaş,Hafız Bekir İkibaş,Hafız Zekeriya Bebek ve bunların hepsinin hocası olan Hacı Hafız Ali Uzunboy hacaefendinin katkıları ve çabaları ve yönlendirmeleriylehafızlık eğitimini tatamladı. Yirmi yaşına girmeden hafızlığını dinletmiş olup adına Hafızlık belgesi düzenlendi.
Braille alfabesinin henüz Türkiye’de tanınmadığı ve Türkçe’ye uyarlanmadığı bir dönemde görme engelli bir insana hafızlık eğitiminin verilmesi ve hayatın olağan akışı içinde sosyalleşme sürecine dahil edilmesi her türlü takdirin üstündedir.Mükemmel denecek derecede zeka ve yeteneğe sahip olan Mehmet Yaşar Coşkun‘da eşine ender rastlanan örnek bir hafız ve kişilik olarak hafızalardaki yerini korumaktadır.Yaşamı boyunca Beşikdüzü ve köylerinde oturan ailelerin sünnet,düğün,davet,kandil,mevlid,asker uğurlama,cenaze hizmetleri gibi program ve düğünlerinde Kur’an ve mevlit okuyarak dinleyenlere manevi ziyafetler sunmuştur.Camilerde gönüllü mevlithan ve müezzin olarak sayısız görev yapmıştır.
Geçimini tarım ve hayvancılık faaliyetleri ile sağlamıştır.Evli ve altı çocuk babası olan Hafız Mehmet Yaşar Coşkun 10.03.1993 yılında vefat etmiş olup bugünkü Resullü mahallesi aile mezarlığına defnedilmiştir.
Kaynak Öğretmen : İbrahim Demirci
Allah rahmet eylesin. Yaşar amca çocukları çok severdi eline geçirdimi ısırmadan bırakmazdı.Ezan okurken bitmese diye beklerdim.
derlemiş olduğun bu metinden dolayı İbrahim DEMİRCİ beye teşekkür eder şükranlarımı sunarım.Bu vesile ile metinde ismi gecen tüm büyüklerimizin mekanları cennet olsun inşallah.