Kendini Sevmek

Kendine güvenle başlar her şey. Önce kendini sevmeyi saygı duymayı mutlu etmeyi öğrenerek başlayacaksın hayata.

Sen mutluysan etrafındakileri mutlu edebilir isinde başarıyı yakalayabilirsin. İnsan kendine saygı duymayı beceremez kendini ezdirirken karşısındakinin bunu yapmasını beklemenin ne kadar aptalca olduğu göremez bir türlü.

Kimsenin karşısında eğilmeye gerek yoktur. Eğilmemiz isteniyorsa tam orda mutlak bir problem vardır.

Kendi kişiliğinizden çıkıp başka birinin kişiliğine bürünüyoruz farkında olmadan. Bu da ne ikili ilişkilerde nede iş hayatında başarıyı getirmez.

Zamanla bu eğilmeler katlanılmaz ve yorucu olacaktır kişi için ve bu arada ruhuna aldığı yaraların farkına bile varamıyor kişi. Daha da kötüsü karşı taraf senin yorulmanı anlamayacaktır bile.

…hatta problemler bu safhada daha çok baş gösteriyor çünkü alışmıştır o senin eğilmelerine ne odluda baş kaldırıyorsun sorgusuna başlar.

Bu eğilmelere onun yanlışlarını öyle kabulleniriz ki o bile artık bunların yanlış olduğunu unutmuştur artık yalnızca onun doğruları olmuştur isteme dende olsa bu ona verdiğimiz zararın diğer yanıdır..

İnsanoğlunun yapısında vardır bu benlik. Mantıklı düşündüğümüzde sen kendine saygı duymuyorsan bunu senin için bir başkası yapar mı ya da yapsa ne kadar başarılı olur?

Kendini olduğu gibi kabullendirmelisin. Elinden geleni üzerine düşeni yaptığına inanıyorsan karşı tarafa bunu anlatmanın çabalamanın enerjini tüketmenin manası yoktur.sadece üzerine düşeni yap ve bekle bunu sen mutlu olduğun için yap o istiyor diye değil zamanla bu muhakkak görülecektir.

Sen seni mutlu eden şeylerin ardını bırakma mutlu olduğun sürece etrafındakilere vereceğin mutluluk kendiliğinden gelişecek ve oluşacaktır zaten. Kendini sevmek bir başkasını sevebilmenin ön koşuludur. Sen kendini severek etrafındakileri dağıttığın pozitif enerjiyle zaten birçok şeyi aşmış oluyorsun.

Kendini sevmekle benliği karıştırmamak gerekiyor duygudaşlık yaparak kendini karşı tarafın yerine koyarak kendisini ve çevresini yormadan mutlu edebilir insan. Biz istemekte isteme sekte bu hayatı yaşamak zorundayız öyle veya böyle bu yaşanacaksa neden mutlu geçmesin. Gecen anın telafisi yok geçmiş oluyor geleceğinse garantisi yok o zaman anı yaşamak gerekiyor. Hayatın sana yolladığı tüm getirileriyle. Acıysa acı sevinçse sevinç mutluluksa mutluluk hiç birinin üzerini örtmeden ötelemesen yerinde ve zamanında yaşayarak ömrü daha güzel ve anlamlı kılabiliriz.

…her insanın yüreği bunu yapabilecek güce sahiptir. Yalnızca o güce ulaşmayı öğrenmeliyiz.

Aklıma seni gülümsetecek bir şey mi o anda gülmelisin yer zaman önemli değil. İnsanların bu delimi kendi kendine gülüyor denmesi çok mu önemli sizce?

Sen neye neden güldüğünü biliyorsun. O senin gülümsemen ve senin mutluluğun. Sırf o ne der bu ne der diye en doğal en bizim olan şeyleri yaşamıyoruz Kendi mutluluğumuzu ve gülümsememizi çalmalarına izin veriyoruz. Neden?

Sırf bu tür şeylere odaklanıp kaçırdığımız mutluluklar var ki ömrümüzde giden bu güzelliklerin ardından bakan zavallı mutsuzlukları oynarken bunlardan sorumlu insanları aramaya başlıyoruz. Sadece bunu yükleyeceğimiz sorumlular arıyoruz. Sorumlular bize ne kazandıracaksa. Sen o anın güzelliklerini kaçırmışsın sorumlunun kim olduğunun ne önemi var ki?

Halbuki kendinle barışıksan bunun tek sorumlusunun sen olduğunu kabullenir önündeki süreçte aynı şeyin tekrarını yapmamış olursun.

Kaynak :Engelsiz Gazete